تصویربرداری این سریال نیمه بهمن ماه در مشهد به اتمام رسیده و سازندگانش این روزها درگیر کارهای فنی آن و تحویل به تلویزیون هستند. «هشت‌آباد» دومین تجربه کارگردانی علی مسعودی پس از «آخر خط» در سریال‌سازی است، مجموعه‌ای با حال و هوای نوروز چهار دهه پیش مشهد و مروری بر نوستالژی‌های آن دوره که لهجه‌های بازیگرانش نیز مشهدی است و به گفته کارگردان مشهدی آن از نظر حال و هوا و صمیمیت فضا، نزدیک به سریال‌های طنز ساخته رضا عطاران است.
این مجموعه تلویزیونی در ژانر کمدی و اجتماعی به سفارش گروه فیلم و سریال شبکه پنج سیما و تهیه‌کنندگی علی‌اکبر تحویلیان تولید شده و در ۲۰ قسمت، داستان روزهای پایانی اسفند ماه یکی از سال‌های دهه ۶۰ را روایت می‌کند که در عینِ طنز و سرگرمی، قرار است به سنت‌ها و آداب ایرانی در شهر مشهدمقدس بپردازد. رابعه اسکویی، جواد خواجوی، یوسف تیموری و چندین بازیگر مشهدی در این مجموعه تلویزیونی ایفای نقش کرده‌اند. در ادامه با علی مسعودی، نویسنده و کارگردان این سریال نوروزی گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید.
اسم سریال هنوز مشخص نشده است، بگوییم «هشت‌آباد» یا «نوروز رنگی»؟
سرانجام اسم سریال یا «نوروز رنگی» می‌شود یا «هشت‌آباد»، البته خود من «هشت‌آباد» را بیشتر دوست دارم چون نام یکی از محله‌های قدیمی مشهد است. قصه سریال مربوط به دهه ۶۰ است و به همین دلیل کار را در منطقه «پنجتن» مشهد فیلم‌برداری کردیم که بافت قدیمی دارد. سریال از ۲۰ اسفند ۶۶ شروع می‌شود و تا ۵ فروردین ۶۷ ادامه دارد؛ بنابراین کاملاً حال و هوای نوروزی را داراست.
چه شد که سریالی در مشهد و با لهجه مشهدی ساختید؟
من مشهد را خیلی دوست دارم چون شهر خودم است و می‌خواهم از نظر تولید فیلم و سریال پیشرفت کند. اگر امکانات در اختیارم قرار دهند و مسئولان شهری کمک کنند حاضرم هر سال یک سریال در مشهد بسازم. لهجه مشهدی هم بسیار شیرین بوده و در این سریال نشسته است و در این مجموعه به جز خانم رابعه اسکویی بقیه بازیگران مشهدی صحبت می‌کنند.
تجربه ساخت سریال در مشهد چطور بود؟
خیلی سخت بود چون قصه مربوط به دهه ۶۰ است و شرایط خیلی تغییر کرده و پیدا کردن لوکیشن‌ها دشوار بود، ضمن اینکه برخی امکانات هم در مشهد کمتر است. اگرچه لوکیشن ما در یک محله قدیمی مشهد بود و دکور خاصی نداشتیم، اما هزینه‌های دیگری وجود داشت از جمله اسکان و رفت‌وآمد عوامل، چون بسیاری از عوامل پشت صحنه از تهران آمده بودند و هزینه‌هایمان را بیشتر می‌کرد.
چقدر از بچه‌های مشهد در تولید سریال استفاده کردید؟
جلو دوربین ۷۰درصد از بازیگران سریال از بچه‌های تئاتر مشهد هستند، ولی عوامل پشت دوربین، تهرانی بودند چون برای عوامل پشت دوربین آن‌قدر ظرفیت نداشت که از بچه‌های مشهد استفاده کنم. به نظرم نیاز است شهرهای بزرگی همچون مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز و چند شهر دیگر، عوامل پشت صحنه حرفه‌ای تربیت کنند تا نیازی نباشد از تهران بیایند. البته مدیرتولید این سریال از بچه‌های حرفه‌ای مشهد بود.
همکاری مسئولان مشهد برای ساخت این سریال چطور بود؟
حمایت مسئولان شهری موجب دلگرمی تولیدکنندگان می‌شود و خیلی مهم است. به ویژه معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی و شهرداری مشهد که به ما کمک زیادی کردند.
همراهی مردم محله پنجتن چطور بود؟
ما چهار ماه در منطقه «پنجتن» فیلم‌برداری داشتیم و روز آخر کار، اهالی محل خیلی ناراحت بودند که ترکشان می‌کنیم. پس از یک هفته از استقرار گروه در محل فیلم‌برداری، شبیه اعضای یک خانواده شده بودیم و صمیمیت زیادی بین ما شکل گرفته بود. با اینکه اهالی این منطقه از نظر مالی در تنگنا هستند ولی مردم بسیار مهربان و مهمان‌نوازی بودند و دل بزرگی داشتند. در زمان استراحت و ناهار می‌دیدیم که یکی با کاسه ترشی آمده است، دیگری با یک بشقاب پر از سبزی تازه و این‌ها نشان‌دهنده محبت و معرفتشان است.
آیا شکل سریال‌سازی‌تان شبیه به سریال‌های رضا عطاران است؟
همین‌طور است. من در سریال «آخر خط» هم ثابت کردم که مدل کارهایم شبیه رضا عطاران است. سریال جدیدم که خیلی شبیه است. قصه آدم‌های فقیری که جیبشان پر نیست، اما دلشان خوش است و حال خوب دارند.
زمان پخش سریال هنوز مشخص نیست، زمان پخش را در دیده شدن سریالتان چقدر مؤثر می‌دانید؟
خیلی زیاد، این مسئله به تصمیم‌های مدیران سازمان برمی‌گردد. فیلمساز و گروه تولید تمام تلاش خودشان را می‌کنند که یک سریال باکیفیت بسازند و مدیران هم باید همراهی کنند و زمان پخش خوبی به آن بدهند. سریالی که در شرایط سخت کرونایی ساخته شده است، نیاز به حمایت دارد. باید ساعت خوبی برای پخش سریال بگذارند و زمان پخش با برنامه‌های پربیننده‌ای مثل خندوانه و دورهمی تداخل پیدا نکند. به نظرم کار خوب از هر شبکه‌ای پخش شود، دیده می‌شود.
وجه تمایز این سریال این است که در مشهد و با لهجه مشهدی ساخته شده است. پیش‌بینی می‌کنید مانند «پایتخت» و «نون.خ» پرمخاطب شود تا فصل‌های بعدی را بسازید؟
اگر اتفاق خاصی برایش نیفتد، فکر می‌کنم خیلی دیده شود. درباره ساخت فصل‌های بعدی هم باید منتظر بازخوردها از پخش آن ماند، اگر استقبال شد و مسئولان حمایت کنند، حتماً فصل‌های بعدی را می‌سازم، ضمن اینکه این مدل سریال‌سازی خیلی سخت است. یکی، دو قسمت از این سریال را برای دوستانم نمایش دادم و پس از تماشا گفتند تا به حال اینقدر نخندیده بودیم.
نظر شما